چهارمين شخصيات: بر وزن شطحيات
وقتی که تاجر يا سياستمداری را می بينم که راست می گويد، اشک در چشم هايم حلقه می زند از شوق.
وقتی که عالمی يا هنرمندی يا دينداری را می بينم که دروغ می گويد، اشک در چشم هايم حلقه می زند، از غم.
" دين و هنر و علم"، به گوهر، نمی توانند دروغ بگويند.
"سياست" و "تجارت"، به گوهر، نمی توانند "راست" بگويند.
و آنچه گفتم، به اين معنا نيست که "سياستمداران و تاجران"، دروغ گويانند و "دينداران و هنرمندان و عالمان"، راستگويان!، بلکه به اين معنا است که دين و هنر و علم، به همان مقدارکه به سياست و تجارت آلوده شوند، از گوهر خود که راستی است، فاصله می گيرند؛ پس، بر سياستمداران و تاجران است که تا می توانند، خود را به گوهر دين و هنر و علم، آلوده کنند و بردينداران و هنرمندان و عالمان است که تا می توانند، خود را از آلوده شدن به گوهر سياست و تجارت، دور بدارند. شايد که به مرور، به جهانی دست يابيم که هم سياستمداران و تاجرانش، بتوانند راست بگويند و هم دينداران وهنرمندان و عالمانش، مجبور به دروغ گفتن نشوند!
