جناب آقای سیف
بد نیست شما به جای نوشتن رمان های خیلی مدرن و نوآوری های ادبی (مثلا نوشتن احتمالا به شکل احتمالن) یک کمی فارسی یاد بگیرید تا کلمه ما به ازا را با ذال ننویسید.
شما هم شاد باشید
مهدی.
آقای مهدی عزيز. نوشته ايد که بهترا ست به جای نوشتن رمان های مدرن، بروم و کمی هم فارسی ياد بگيرم.
پاسخ:
ا- متاسفانه، نوشتن را نمی توانم کنار بگذارم و به جای آن بروم و کمی فارسی ياد بگيرم. اما اگر فارسی يادگرفتن، همزمان با نوشتن، منافاتی نداشته باشد، بنده، مخلص شما هم هستم و از همين امروز، شروع می کنم. شما معلم و من هم شاگرد. غلط های املائی و دستوری و حتا ايدئولوژيکی و هنری و...حقير را به همراه دليل غلط بودن آن بفرمائيد تا آنها را فورن اصلاح کنم.
2- در مورد نوشتن "احتمالن" به جای "احتمالا"و واژه های ديگری مثل" اولن، دوومن، ثالثن،و... روحن، جانن،وجدانن، قلبن، منطقن، تحقيقن و....."، اگر دليلی برغلط بودن شيوه ی نوشتاری آنها داريد، بفرمائيد تا فورن اصلاح کنم.
3- در مورد واژه ی " ما به ازا" که من، آن را به اشتباه، "ما به اذاء" نوشته ام، حق با شما است، اما بالاغيرتن ،شما را به وجدانتان قسم، اگر من از خودی ها بودم، شما بازهم مرا به خاطر چنين اشتباهی، متهم به بی سوادی در امر فارسی نويسی می کرديد؟
4- "... بدنيست يک کمی فارسی ياد بگيريد..."ی که خطاب به من نوشته ايد، توهين آميز است. و اين توهين، بايد يک ما به ازائی خارج از متن من داشته باشد. چرا که اگر نداشت، منطقن، آدم انتظار دارد که مثلن حتا در نامهربان ترين حالت ، می نوشتيد: (... "آقای نويسنده! واژه ی " مابه اذاء"ی که شما نوشته ايد، غلط است و درست آن، "ما به ازا" است. "احتمالن"، غلط است. درست آن، "احتمالا" است و...). آنوقت، در پايان نامه ی توهين آميزتان، برای من آرزوی شادی می کنيد؟
5- بازهم منتظر راهنمائی های مهربانه تان هستم. يادتان نرود که :"حرف معلم گربود زمزمه ی محبتی، جمعه به مکتب آورد، طفل گريز پای را".
شاد باشيد
نوروزتان مبارک.
